قهرمانپور در گفتوگو با ایسنا:
پیشنهاد جدید 1+5 درباره مبادله سوخت مورد مناقشه است
تاریخ خبر : 1389/08/17
رحمن قهرمانپور گفت: پیشنهاد جدید برخی کشورهای عضو 1+5 درباره "انتقال بخشی از اورانیوم ایران به خارج از کشور" به لحاظ فنی مورد مناقشه است.
رحمن قهرمانپور ـ کارشناس مسایل استرتژیک ـ در گفتوگو با خبرنگار انرژی هستهیی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به پیشنهاد جدید 1+5 در رابطه با آن چه "انتقال بخشی از سوخت ایران به خارج از کشور" از سوی برخی کشورهای 1+5 در آستانه مذاکرات با ایران مطرح شده است، در حالی که ایران اعلام کرده است مذاکرات درباره مبادله سوخت بر مبنای بیانیه تهران و در چارچوب گروه وین قابل بحث است، با بیان اینکه سیاست ایران مبنی بر تاکید بر بیانیه تهران و سرنوشت آن منطقی است افزود: متاسفانه کشورهای 1+5 هنگام توافق بیانیه تهران درباره مبادله سوخت برای رآکتور تهران عمل متقابل انجام نداد و نه تنها از آن استقبال نکردند، بلکه با تصویب فوری قطعنامه 1929 در شورای امنیت بر خلاف ادعاهای ظاهریشان نشان دادند تمایلی به حل موضوع هستهیی ایران از طریق دیپلماتیک ندارد.وی اظهار کرد: در آن زمان حتی
فدراسیون دانشمندان آمریکایی (FAS) از پیشنهاد انتقال سوخت ایران و تبادل
آن با سوخت 20 درصد استقبال کرد و به نظر میآمد بیانیه تهران در اردیبهشت
89 قابلیت اعتمادسازیاش نسبت به الان بیشتر باشد و گامی مهم از طرف
ایران محسوب میشد، اما 1+5 به دلایل نامشخص از پذیرش و استقبال از آن
امتناع کردند. قهرمانپور درباره پیشنهاد
جدیدی که در مورد تبادل سوخت از سوی برخی کشورهای عضو 1+5 مطرح شده است،
با بیان اینکه این پیشنهاد بیشتر در رسانهها مطرح شده است، اظهار کرد:
اگر این پیشنهاد جدی است باید به طور رسمی به ایران اعلام شود تا مورد
بررسی قرار گیرد. در عین حال معتقدم این بحث نوعی بازی روانی برای ارزیابی
واکنش ایران است و آنها (1+5) میخواهند توپ را در زمین ایران بیندازند
تا ببینند تهران چه واکنشی نشان میدهد. این کارشناس مسایل هستهیی در
پاسخ به این پرسش که برفرض این پیشنهاد به طور جدی وجود داشته باشد آنوقت
ایران چه موضعی باید بگیرد؟ با اشاره به آخرین موضعگیری وزیر امور خارجه
کشورمان مبنی بر اینکه "مبنای کار در بحث مبادله سوخت بیانیه تهران است"
تاکید کرد: به لحاظ سیاسی واکنش خوبی صورت گرفته است که نشاندهنده جدی
بودن ایران بر روی بیانیه تهران است. او با بیان این اعتقاد که
اکنون ابتکار عمل در بحث مذاکرات با 1+5 و تبادل سوخت در دست ایران است،
تصریح کرد: در چنین شرایطی اگر لازم باشد ایران برای اثبات حسن نیتاش
ممکن است همکاری بیشتری داشته باشد، اما آنچه مانع تصمیمگیری ایران
است، عملکرد و رفتار عینی 1+5 بعد از بیانیه تهران است. انتظار میرفت 1+5
واکنش مثبتی به این تصمیم ایران نشان دهد، اما این طور نشد و حتی فشارهایی
به ترکیه و برزیل به دلیل همراهی با ایران وارد کردند و از سوی دیگر
قطعنامه 1929 را علیه تهران تصویب کردند و این بر برداشت ایران نسبت به
اهداف 1+5 تاثیر منفی داشت. این کارشناس مسائل استراتژیک
در پاسخ به این پرسش که فکر میکنید پس از گذشت چند ماه از بیانیه تهران
چرا 1+5 از این بیانیه استقبال نکرد؟ اظهار کرد: فکر میکنم بیانیه تهران
تا حدودی ابزارهای تبلیغاتی 1+5 را از دستش گرفت و به این دلیل آنها فرار
به جلو کردند. ادعای 1+5 این بوده است که ایران اورانیوم را به منظور
تولید سلاح تولید میکند از این رو وقتی دیدند که ایران پذیرفته است در
ساز و کاری دو سوم اورانیوم با غنای3.5 درصد را به خارج از کشورش (ترکیه)
منتقل کند، سیاستهایشان با مشکل مواجه شد. این در حالی بود که انتظار
میرفت آنها به این اقدام اعتمادساز ایران پاسخی متقابل دهند. قهرمانپور خاطرنشان کرد:
آنها احساس کردند اگر بیانیه تهران را بپذیرند در مقابل عمل انجام شده
تهران قرار میگیرند و یک نوع افت پرستیژ در دیپلماسی و سطح بینالمللی
برایشان به وجود میآید، از این رو راحت از کنار بیانیه تهران گذشتند.
آنها (1+5) در مقابل بیانیه تهران احساس انفعال کردند، چرا که میتوانست
مانع حرکتهای بعدی آنها شود. این کارشناس مسایل هستهیی با
اشاره به اصرار ایران بر مذاکرات با گروه وین به طور جداگانه گفت: برداشت
من این است که ایران میخواهد مسیر بحث را به نقطه شروع یعنی بیانیه تهران
بازگرداند. در عین حال تصور نمیکنم ایران از ورود به بحث مبادله سوخت در
چارچوب مذاکرات سیاسی با 1+5 امتناع داشته باشد. به هر حال مباحث هستهیی
به واسطه گزارشهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی و قطعنامههای شورای
امنیت مطرح است، اما بیاعتمادی ایران به 1+5 برای طرح موضوع مبادله سوخت
در مذاکرات با 1+5 ناشی از رفتار 1+5 پس از توافق بر سر بیانیه تهران است.
قهرمانپور تاکید کرد: البته
مذاکرات با گروه وین بیارتباط با مذاکرات با 1+5 نیست. از آن جایی که
مباحث مطرح با 1+5 خیلی سیاسی شده است، شاید طرح موضوع فنی مبادله سوخت
بتواند از بار سیاسی مذاکرات با 1+5 بکاهد. وی ادامه داد: اگر روندی که میتوانست به واسطه اجرای بیانیه تهران شکل گیرد، احیاء شود، برد با ایران خواهد بود.
قهرمانپور ابراز عقیده کرد:
ایران نمی خواهد در زمین 1+5 بازی کند، چون ممکن است هر بار، پیشنهاد و
درخواستی جدید را علم کنند و فردا بگویند سوخت تولیدی 20 درصدتان را هم
بدهید! این کارشناس مسائل هستهیی
تاکید کرد: چنانچه ابتکار عمل در این بحث در دست ایران باشد، در آن صورت
نشان دادن انعطاف قابل قبولتر است. قهرمانپور ورود ایران به
مذاکرات 1+5 را مثبت خواند و گفت: ایران با ورود به مذاکرات اثبات میکند
که اهدافش از پیگیری برنامه هستهییاش صلحآمیز است. او خاطرنشان کرد: چه بسا 1+5
نگران آن است که خروج از وضع کنونی با ابتکار ایران باشد، همانطور که به
نظر میآید 1+5 به همین خاطر بیانیه تهران را نپذیرفت. انتهای پیام